Tam 15 yıl önce evime yani evine ilk geldiğinde, bu minicik tüylü kara gözlü şeyin önce kalbimi sonra da bütün hayatımı işgal edeceğini, Artik yaşamımın hiç bir zaman eskisi gibi olmayacağını bilemezdim. Kendisi ile birlikte önce sokaktaki arkadaşlarını, sonra da evrende bulunan tüm nefes alıp veren canlıları da hayatıma sokacağını, Onun hiç konuşmadan sadece gözleri ile sırdaşım, yoldaşım, dert ortağım, arkadaşım, bebeğim, meleğim olacağını, Onun hayatimin miladi olacağını, Bilemezdim, bilemezdim.. |
|
Sadece 3,5 kilo olan bu minicik varlığın, bu kadar sevgi ve sonrasında bu kadar acı vereceğini, Bana veda etmeden gittiğinde canımı bu kadar yakacağını, 57 yıl boyunca döktüğüm göz yaşından çok daha fazlasını, bana bu minik kızın döktüreceğini bilemezdim. Acının volkan olup patlayacağını, gözyaşlarının bir lav sıcaklığında yanaklarımı yakacağını, Bilemezdim, bilemezdim. |
|
Minik kızım, saraylım, canım, aşkım, gözümün bebeği, canımın çekirdeği, Anne seni bu kadar çok severken, niçin veda etmeden gittin yavrum, niçin? Anneyi kor ateşlerde kavurdun, annenin canini bu kadar yaktın bebeğim, niçin? Seni gözünden bir saniye ayıramayan anne, şimdi seni koruyamıyor, Sen artik Allahıma emanetsin canım kızım. Senin acıların bitti bebeğim. Artik acılar anneye geçti meleğim. Rahat uyu bebeğim. Anne seni hep sevdi, hep sevecek. Senin hatıran için tüm kardeşlerine daha çok imdat eli verecek bebeğim. Onların senin emanetlerin olduğunu anne hep bilecek yavrum. |
|
Anneyi terk edeli, sen melek olalı haftalar geçti canım kızım. Yokluğun, yüreğe bir bıçak yarası oldu bebeğim, Anne onları sevip okşuyor meleğim. Gidişinle anne eksik, anne sensiz kaldı, acılarla yaşamayı öğreniyor yavrum. Kalbimden mezara kadar gecen o her saniyesi sevgi ve mutluluk dolu rüya gibi 15 yılı anne hiç unutmayacak kızım. |
|
Minicik bedenini minicik mezara, Rahat uyu saraylım, Buluşma gününe kadar, anne senin anılarınla yaşamaya “çalışacak” canım bebeğim.. |
|